- burulu
- скру́ченный; завито́й
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
burulu
Смотреть что такое "burulu" в других словарях:
burulu — 1. sif. Buruq, burulmuş, buruqburuq. <Nadir> . . Zeynəbin zərif yanaqlarına tökülmüş burulu saçlarını yad edirdi. B. T.. 2. z. və sif. Əyri, dalğavari, qıvrıla qıvrıla. Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüş(dü). S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürülü — sf. Bürünmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
